سلام می کنم بر تو ...
بر تو که می خوانی
مرا ...!
قلبم را ...!
آه نکش ای مسافر همیشگی ...
این صفحه پر از درد است ...
اما تو ...
آه نکش دردهایم را ...!
فقط به رسم رفاقت
به حرمت شعرهای خوانده شده ام که بر دلت نشست
دعایم کن...!
دعایم کن مهربان!
دردیست مرا که میدانم استجابتش به دعای توست!""دعـــــــایم کــــن""
نظرات شما عزیزان:
... 
ساعت0:43---17 مرداد 1392
همیشه قافیه بوده اند سیــــــبــــــ و فـــــریــــــبـــ
همانند سیبــــــی ک آدم و حوا را فریــبـــــ داد
و حالا همه با هم میگویم "ســــــــیــــــبـــــــ "
و دوربین های عکاسی را فریبـــــــ میدهیم
تا پنهان کنیم انــدوهِمان را پُشت این لبخند مصــــنوعی....!!!!! پاسخ:مرسی شعر پر معنی بود
|